Kim była kobieta, która modlitwą odpowiadała na złośliwość, zazdrość i zawiść? Dlaczego jej życie przyniosło tak obfity owoc wielu łask i powołań zakonnych?

Świętość Clelii wykuwała się w posłuszeństwie i pokorze. Bez reszty oddała się Jezusowi. Założyła zakon Apostołek Najświętszego Serca Jezusa. Odarta ze wszystkiego i poświęcona zakonowi powtarzała, że nawet mały akt wierności może być początkiem wielkich łask. Doświadczyła prześladowań ze strony sióstr własnego zgromadzenia, przez wiele lat cierpiała, odrzucona przez swoją wspólnotę. W najtrudniejszych momentach przylgnęła jednak do Chrystusa i pozostała wierna Kościołowi. Uczyła by być pewnym swoich wyborów, działać konsekwentnie w zgodzie z własnym sumieniem i wolą Bożą, zawsze patrzeć na bliźnich wzrokiem miłującego brata, a nie podejrzliwego przeciwnika. 

Nieść każdemu promień czułości Serca Jezusa! To przesłanie m. Clelii (...) pozostaje aktualne niezależnie od czasów. (Fragment przedmowy)