Autorka na wzór matki i ojca założycieli tej odmiany powieściowej - Ursuli K. Le Guin i Johna R.R. Tolkiena - wykreowała cały świat - z jego geografią i miarą czasu, florą i fauną, historią i mitologią, pospolitymi realiami dnia powszedniego i barwnym ceremoniałem dni świątecznych, codzienną krzątaniną okresu pokoju i dramatycznymi wydarzeniami zmagań wojennych. Istnieje zatem szansa, że do krain fascynujących dawnych i nowych czytelników literatury fantasy - obok Śródziemia i Ziemiomorza - dołączą także Nether, Sarem, Getlandia, Kajfas, Tumbago i Luppa z „Cienia pod lupanem”. Mimo całej odmienności scenerii świata przedstawionego powieści i kostiumów, w jakich występują jej bohaterowie, jedno wszak pozostaje niezmienne: na przebieg zdarzeń wpływ ma odwieczny konflikt między dobrem a złem. To właśnie opowiedzenie się za lub przeciw najwyższym wartościom decyduje o motywacji wszystkich postaci. Są one poddane typowo ludzkim słabościom, namiętnościom, ambicjom, wątpliwościom, lękom, nic więc dziwnego, że muszą stawiać czoła zagrożeniom moralnym na nie czyhającym. Seria prób służy rozpoznaniu przez nie własnej tożsamości, odpowiedzi na pytanie, kim są i w czym tak naprawdę uczestniczą. Główna bohaterka powieści, Leandra, córka Wodza Nether Rena, przeżywa szczególną przygodę: z trzpiotowatej i naiwnej dziewczynki przekształca się w świadomą odpowiedzialności za wykorzystanie mocy tkwiącej w miłości - i to zarówno zmysłowej, jak i duchowej - kobietę, wybrankę Jarema, Wodza Saremu, i matkę przyszłego Władcy Orlej Wyspy, który odkryje siedem Tajemnic Ruppali. Epicki wymiar przedstawionych wydarzeń, dramatyzm akcji, liryzm towarzyszący bogatemu światu uczuć bohaterki, naprzemienność narracyjnej tonacji serio i buffo, wartkie dialogi - to wszystko sprawia, że w przypadku „Cienia pod lupanem” mamy do czynienia z powieścią, która naprawdę posiada wszelkie przymioty bestselleru wiążącego ze sobą licznych wiernych czytelników. Ich z całą pewnością ucieszy wiadomość, że w przygotowaniu są już następne tomy powieści.