Pomysł, aby w ten sposób przejść drogę krzyżową, zrodził się w Krakowie, w Wielkim Poście 2008 roku. Zauważyliśmy, że nabożeństwo to odchodzi od przestrzeni, miejsca i czasu Chrystusa, stając się formą coraz bardziej abstrakcyjną. Pragnęliśmy zatem powrócić do źródła: misterium Jego męki i zmartwychwstania, do konkretnego czasu i właściwej przestrzeni. Urealnić misterium pomógł nam przedmiot – z pozoru niemy świadek zdarzenia. Skoro Bóg wcielił się i przeszedł drogę krzyżową, to Jego przejście realnie musiało dotknąć całej naszej rzeczywistości: kamienia, drewnianej belki, gwoździa, tkaniny. Misterium męki i śmierci Jezusa Chrystusa – tę tajemnicę chcieliśmy przybliżyć.