Chrystus założył Kościół na swoje podobieństwo. Dlatego jest on „ludzki i jednocześnie Boski, widzialny i wyposażony w dobra niewidzialne” (KL, 2). Widzialna strona Kościoła jest znakiem jego strony niewidzialnej, Boskiej, nadprzyrodzonej. Tę samą strukturę bosko-ludzką mają sakramenty święte i cała liturgia Kościoła. Aby rozumieć liturgię i móc w niej uczestniczyć w sposób świadomy, czynny, pełny i owocny, trzeba koniecznie zapoznać się ze znakami liturgicznymi. Ciało bowiem „modli się” w liturgii. Autor zwraca uwagę, że jednakowa postawa ciała, którą powinni zachować wszyscy uczestnicy liturgii, jest znakiem wspólnoty i jedności zgromadzenia. Dlatego tak ważne jest zrozumienie symboliki postaw i gestów liturgicznych, z którymi chrześcijanin się spotyka.