Maronici są najbardziej znaną chrześcijańską wspólnotą wyznaniową w Libanie. Praktycznie od początku uważali się za katolików, jednak ścisłą więź z Rzymem nawiązali dopiero podczas wypraw krzyżowych. Jest to jedyna na Wschodzie społeczność chrześcijańska, która w całości przeszła na unię z Rzymem. Jednym z maronitów był św. Charbel Makhlouf. Urodził się 8 V 1828 r. w Beqaakafra (niedaleko Bejrutu) w Libanie. W 1853 r. złożył śluby zakonne w Annaya. Przez 17 lat działał w klasztorze w Annaya, słynąc z doskonałego praktykowania cnót ewangelicznych. Żył w samotności, ale modlitwom jego polecano liczne intencje, które były szczególnie owocne w nadprzyrodzone dary nieba. Zmarł 24 XII 1898 r. Liczne cudowne znaki tak bliskie za jego życia trwają i po jego śmierci. Jednym ze szczególnych znaków było cudowne zachowanie jego ciała przed rozkładem. Aktualnie relikwie uległy zasuszeniu (mumifikacji). Ponadto nad miejscem jego pochowania roztaczała się jasność, a po dokonaniu otwarcia trumny stwierdzono wydzielanie się niezwykłej substancji (jakby oleju), która przyniosła łaskę zdrowia wielu chorym.