Jest szczególnym orędownikiem cierpiących na choroby nowotworowe. Urodził się w 1260 r. w Forli k. Rawenny. Matka Boska, poleciła mu wstąpienie do zakonu Sług Matki Bożej (zwanych serwitami) w Sienie, co wypełnił wiernie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pracował przez 30 lat w ciszy i samotności, jako kaznodzieja i miłosierny dla grzeszników spowiednik. W wieku 60 lat na jego nodze pojawiła się dziwna rana, której nie potrafili wyleczyć współcześni lekarze. Po ich objawach możemy dziś stwierdzić, iż był to nowotwór, który powiększał się uszkadzając także kości. Konieczna stała się amputacja nogi. I oto wydarzył się cud. W nocy objawił mu się Pan Jezus i swym dotknięciem wyleczył tę nogę. Zmarł 1 maja 1345 r. w Forli. Kult się rozwijał, gdyż szczególnie po śmierci stał się skutecznym orędownikiem chorych cierpiących szczególnie wskutek nowotworów.