Święta Rita urodziła się w 1377 r. w Rocca Porena, w okolicy Cascia (Włochy). W młodości pragnęła poświęcić się Bogu w zakonie. Jednak z woli rodziców poślubiła męża. Dzięki współpracy z łaską Bożą mężnie stawiała czoło doświadczeniom rodzinnym i niezliczonym trudnościom (przykry charakter męża, jego zabójstwo, śmierć dzieci), a także nagrodzona została wspaniałymi sukcesami duchowymi (wewnętrzna przemiana męża, pojednanie rodzin). Już jako wdowa – gdy nie wygasła w niej łaska powołania zakonnego – pokonawszy wszystkie trudności, została siostrą zakonną – augustianką. Jako zakonnica zajaśniała miłością ku Bogu i bliźnim. Kulminacyjnym punktem jej upodobnienia się do Chrystusa była stygmatyzacja na czole. Przez 15 lat cierpiała z powodu bolesnej i otwartej rany aż do śmierci w 1447 r. Za jej przyczyną działo się wiele cudów, dzięki którym szybko rosła jej sława.