Analiza czterech lat pontyfikatu papieża Franciszka w kontekście zmieniającej się rzeczywistości świata, kultury, obyczajowości i samego Kościoła. Samotność, niezrozumienie i opozycja przestraszonych demontażem starego systemu – to cena, jaką przychodzi mu płacić.

Papież Bergoglio realizuje śmiały plan odnowy Kościoła. Otwiera szeroko jego drzwi, pragnąc, by był blisko ludzi. Rozpoczyna reformę Kurii Rzymskiej. Prześwietla finanse banku watykańskiego. Zmniejsza dystans między hierarchami a wiernymi...

Wciąż przyciąga naszą uwagę i wprawia w zdumienie. Mianem «efektu Franciszka» określa się dziś pewien fenomen społeczny i kulturowy, który zadomowił się już w naszym codziennym życiu i języku. Równocześnie jednak – i trzeba to powiedzieć od razu, aby uniknąć posądzenia o gloryfikowanie papieża – to także pontyfikat, który właśnie ze względu na śmiałe innowacje, jakie wprowadza, rodzi znaki zapytania, wzbudza kontrowersje, wznieca nieporozumienia, prowokuje sprzeciw i opór, a czasem nawet bardziej lub mniej otwarcie okazywaną wrogość. (Z książki)

Gian Franco Svidercoschi (ur. 1936) – włoski dziennikarz o polskich korzeniach, watykanista, specjalista ds. problemów religijnych i polityki międzynarodowej. Relacjonował przebieg II Soboru Watykańskiego. Wieloletni redaktor miesięcznika „L’Osservatore Romano”. Autor kilkunastu książek, w tym bestsellerowego wywiadu z kard. Stanisławem Dziwiszem Świadectwo. W oparciu o jego biografię Jana Pawła II powstał scenariusz filmu Karol. Człowiek, który został papieżem.