Poncjusz Piłat, prefekt Judei, inspirował najwybitniejszych twórców kultury europejskiej. Tym razem tę tajemniczą postać i jej relację z Jezusem analizuje Giorgio Agamben, zastanawiając się, dlaczego spotkanie tego, co boskie, i tego, co ludzkie, przybrało postać procesu prawnego. O randze Piłata świadczy fakt, że poza Jezusem i Maryją jest on jedynym człowiekiem, którego imię pojawia się w chrześcijańskim Credo. Nikt inny nie został też opisany przez Ewangelistów równie szczegółowo pod względem psychologicznym ‒ to jedyna postać, która okazuje tak różne emocje. Istnieje zarówno „czarna”, jak i „biała” legenda Piłata – np. w Kościele etiopskim jest uznawany za świętego! Agamben w swej erudycyjnej, lecz bardzo przystępnej książce książce stawia pytania frapujące zarówno dla wierzących, jak i dla niewierzących. Czy Piłat był jedynie wykonawcą Bożego planu, czy kimś więcej? Był odważny i zdecydowany, czy też tchórzliwy? Na ile proces Jezusa przebiegał zgodnie z procedurami prawa rzymskiego? Kto tak naprawdę był w nim sędzią? I czy w ogóle można mówić o procesie, skoro nie zapadł wyrok?