Nabożeństwo z Postem św. Michała Archanioła to droga duchowa skupiająca się na rozważaniu Słowa Bożego, nauce Kościoła i modlitwie. Przez czterdzieści dni należy czytać zaproponowane teksty i wykonywać zadania, które mają charakter pokutny i wynagradzający. 

Celem Postu św. Michała Archanioła jest przede wszystkim powrót do Boga i wynagradzanie za grzechy własne, w rodzinie i w świecie. Brak tego podstawowego celu sprawiałby, że post okazałby się bezowocny. Nie pościmy bowiem, aby zaimponować Bogu, sobie lub innym ludziom. Pościmy, bo bardzo potrzebujemy przygotowania do przyjęcia łaski Bożej.

Post św. Michała Archanioła można odprawić w każdym czasie, najdogodniejszy moment to Wielki Post, a także patronalne uroczystości ku czci św. Michała Archanioła (29 września i 8 maja).

 Między XIII a XVIII wiekiem szeroko znane było nabożeństwo zwane „Postem Świętego Michała Archanioła”. Ta czterdziestodniowa praktyka pokutna wraca dzisiaj do łask i staje się popularna zwłaszcza w obu Amerykach. Jednocześnie wzrasta świadomość mocy i wstawiennictwa św. Michała Archanioła.
Wszystko zaczęło się od św. Franciszka z Asyżu. Ten jeden z najbardziej zasłużonych świętych i odnowiciel Kościoła słynął z surowego stylu życia po swoim nieoczekiwanym nawróceniu. Znany był z niezwykłej pokory, prostoty, miłości do ubogich, a także zachwytu nad przyrodą. Przysłużył się Kościołowi jako wzór ewangelicznego radykalizmu i pogodnego mistycyzmu. Wszystko to było możliwe dzięki niezwykłej relacji z Jezusem Chrystusem, który zlecił św. Franciszkowi „odbudowę Kościoła”. Serce Biedaczyny z Asyżu zostało ogarnięte żarliwą miłością, a jego życie przypominało płonący ogień, który zapałał miłością, a jego życie przypominało płonący ogień, który zapalał i całkowicie pochłaniał innych w poświęceniu się dla Boga według rad ewangelicznych. Zakon Franciszkański stał się dowodem na to, że Bóg potrafi posługiwać się prostymi środkami, aby przeprowadzić wielkie dzieła. Taki też był początek Postu św. Michała Archanioła.
Fragment "Wstępu"