Różaniec, podobnie jak modlitwa brewiarzowa, uświęca różne pory dnia i roku. Jest odmawiany w każdym niemal miejscu, w każdym czasie, przy okazji zwyczajnych czynności i podniosłych uroczystości. Stąd pomysł, aby – na wzór brewiarza – rozważania poszczególnych części Różańca podzielić na okresy roku liturgicznego: Tomy I i II zawierają czas zwykły w ciągu roku. Tom III obejmuje okres Adwentu i Bożego Narodzenia. Tom IV to czas Wielkiego Postu i Wielkanocy. Tom V odwołuje się do wspomnień świętych i błogosławionych.

Zawarte w poszczególnych tomach teksty są owocem modlitwy i kontemplacji tajemnic życia Jezusa i Maryi. Znajdziemy tu rozważania napisane przez ludzi świętych i znanych, uczonych i prostych, dojrzałych i młodych, duchownych i świeckich, wiernych różnych stanów i zawodów. W ten sposób możemy doświadczyć, że – jak pisze św. Jan Paweł II w liście o Różańcu – „ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim” (Rosarium Virginis Mariae, 25).

Śmiało i bez zbytniej przesady mogę powiedzieć, że jeżeli chodzi o tematykę różańcową, jest to bestseller na światową skalę, z którego mogą korzystać dosłownie wszyscy. Jest to duchowy przewodnik dla tych, którzy odmawiają codziennie jedną lub wszystkie części Różańca. Tym, którzy dopiero uczą się tej modlitwy, Rozważania pozwolą zanurzyć się w głębię Ewangelii, którą zawiera każda tajemnica różańcowa. Dla członków wspólnot i ruchów to kopalnia skarbów ducha i spotkanie z żywym Bogiem, a także pomoc we wzrastaniu w wierze i modlitwie. Dla członków Stowarzyszenia Żywy Różaniec to możliwość medytacji przez cały miesiąc jednej wyznaczonej tajemnicy bez niebezpieczeństwa „znudzenia się” nią. Dla kapłanów i animatorów – niesamowita pomoc w prowadzeniu i nauczaniu innych modlitwy kontemplacyjnej. Dla zabieganych i niemających czasu to wyjątkowa okazja, aby zatrzymać się choć na chwilę na jedną „tajemniczkę” i zasmakować, czym jest Różaniec.

Rozważania różańcowe w układzie brewiarzowym, które weźmiecie do ręki, mają za zadanie uruchomić wyobraźnię i wprowadzić w kontemplację, dzięki której człowiek zanurza się w tym, co jest jej przedmiotem. Dzisiaj, kiedy widzimy u wielu ludzi ochrzczonych ubóstwo ducha, brak czasu na modlitwę, Różaniec staje się szkolą modlitwy, w której przechodzimy z Maryją przez sceny z Ewangelii, „by czytać Chrystusa, by wnikać w Jego tajemnice, by zrozumieć Jego przesianie” (RVM, 14).

Przyjmij więc ten „brewiarz różańcowy”, zanurz się w medytacji i Różańcem opleć cały świat – sprawy Kościoła i Ojczyzny, parafii i rodziny. Rozbudzaj w sobie pragnienie, aby Maryja była „coraz bardziej znana i kochana” i aby zatriumfowało Jej Niepokalane Serce.

Dzieło to składamy w ręce Maryi, Królowej Różańca świętego, spełniając to, o co prosiła w Fatimie: „Odmawiajcie codziennie Różaniec”.

Tajemnica oczekiwania często łączy się z tajemnicą cierpienia. Jezus modli się w Ogrójcu, a modlitwa ta jest pełna oczekiwania na to, co musi nastąpić. Jezus czeka na kielich, który musi wychylić. Zaskakujące jest to, że męka przyjęta przez Zbawiciela – której się bał, konając w Ogrodzie Oliwnym – miała pierwotnie przypaść w udziale nam jako konsekwencja naszych grzechów. Jego konanie jest zatem naszym konaniem. I tylko dzięki dobrowolnemu cierpieniu Jezusa możemy oczekiwać z wdzięcznością i nadzieją Jego ponownego przyjścia. – o. Jan Paweł Strumiłowski OCist –